سرمایه گذاری خصوصی یعنی سرمایه گذاران و شرکت های سرمایه گذاری به جای خرید سهام در بازار بورس، در شرکت های خصوصی یا شرکت های سهامی خاص که در بورس نیستند سرمایه گذاری می کنند. سرمایه گذاری خصوصی معمولا توسط شرکت های تخصصی به نام شرکت های سرمایه گذاری خصوصی انجام می شود و برای ورود به این نوع سرمایه گذاری به مبالغ قابل توجه و صبر بیشتری نسبت به سرمایه گذاری های عمومی نیاز است.
در این مقاله از نئووام قصد داریم به بررسی مفهوم سرمایه گذاری خصوصی و انواع آن، هدف، مزایا و معایب سرمایه گذاری خصوصی بپردازیم.
سرمایه گذاری خصوصی به چه معناست؟
سرمایه گذاری خصوصی به نوعی از سرمایه گذاری اشاره دارد که در آن سرمایه گذاران، افراد یا شرکت های خصوصی به شرکت های غیرعمومی یا پروژه های خاص سرمایه گذاری می کنند. این نوع سرمایه گذاری معمولا شامل خرید سهام یا اوراق بهادار شرکت هاست که در بازار عمومی معامله نمی شود.
سرمایه گذاری خصوصی می تواند شامل سرمایه گذاری در استارتاپ ها، شرکت های کوچک و متوسط یا حتی خرید کامل یک شرکت باشد. هدف آن نیز افزایش ارزش شرکت و در نهایت فروش آن با سود بیشتر است.
انواع سرمایه گذاری خصوصی چیست؟
انواع سرمایه گذاری خصوصی شامل موارد زیر است:
سرمایه گذاری مخاطره آمیز
سرمایه گذاری مخاطره آمیز به تامین سرمایه برای شرکت های نوپا و فناوری محور اختصاص دارد. این سرمایه گذاری ها اغلب برای کسب و کارهایی که پتانسیل رشد بالایی دارند اما در مراحل ابتدایی فعالیت خود قرار دارند و ممکن است به سوداوری نرسیده باشند، صورت می گیرد. در این نوع سرمایه گذاری ریسک بیشتری تحمل می شود اما در صورت موفقیت شرکت بازدهی بالایی نیز کسب می شود.
خریداری اهرمی
در این نوع سرمایه گذاری شرکت های سرمایه گذاری خصوصی با استفاده از ترکیبی از بدهی و سرمایه خود شرکت های خصوصی و عمومی را خریداری می کنند. این روش معمولا در شرکت هایی که نیاز به تغییرات مدیریتی، بهبود کارایی و بازسازی نیاز دارند، اعمال می شود. هدف از خریداری اهرمی افزایش سودآوری شرکت و فروش آن در آینده به قیمت بهتر است.
سرمایه رشد
سرمایه رشد به شرکت هایی تعلق می گیرد که در مرحله ای از رشد و توسعه قرار دارند و به سرمایه اضافی برای گسترش فعالیت ها و توسعه محصولات جدید نیاز دارند. برخلاف سرمایه گذاری مخاطره آمیز این شرکت ها معمولا از مدل های تجاری ثابت و سودآور برخوردارند اما برای تحقق رشد بالاتر نیاز به حمایت مالی دارند.
سرمایه گذاری در موقعیت های خاص
این نوع سرمایه گذاری به شرکت هایی اختصاص دارد که با بحران های مالی، بازسازی ساختاری یا تغییرات اساسی مواجه شده اند. در این روش سرمایه گذاران با خرید سهام این شرکت ها و ارائه منابع مالی و تخصص تلاش می کنند تا از وضعیت های بحرانی به سوددهی و پایداری برسند. این سرمایه گذاری ها معمولا با ریسک بالا همراه هستندت اما می توانند بازدهی خوبی داشته باشند.
سرمایه گذاری در شرکت های متوسط
سرمایه گذاری در شرکت های متوسط به شرکت هایی با حجم متوسط اختصاص دارد که به دنبال رشد بیشتر و توسعه بازار خود هستند. این شرکت ها معمولا تجربه و تاریخچه تجاری دارند اما به سرمایه گذاران خصوصی برای افزایش بهره وری، توسعه جغرافیایی یا گسترش خطوط تولید نیاز دارند.
هدف از سرمایه گذاری خصوصی
هدف از سرمایهگذاری خصوصی، تأمین سرمایه برای کسبوکارها و پروژههایی است که معمولاً دسترسی به بازارهای عمومی سرمایه ندارند یا تمایلی به استفاده از آنها ندارند. این نوع سرمایهگذاری میتواند شامل شرکتهای نوپا، پروژههای توسعهای یا شرکتهایی باشد که به دنبال رشد بیشتر هستند اما سرمایهی لازم برای آن را ندارند.
اهداف اصلی سرمایهگذاری خصوصی شامل موارد زیر میشود:
- دستیابی به بازدهی بالا: بسیاری از سرمایهگذاران خصوصی به دنبال سودهای بالاتری هستند که از رشد سریع و موفقیت پروژهها به دست میآید.
- تنوع بخشی به سبد سرمایهگذاری: سرمایهگذاری در شرکتهای خصوصی به سرمایهگذاران امکان میدهد تا سبد خود را تنوع بخشند و به فرصتهای خارج از بازارهای عمومی دسترسی پیدا کنند.
- کنترل و نفوذ بیشتر: سرمایهگذاران خصوصی معمولاً نسبت به سرمایهگذاران عمومی نفوذ بیشتری در تصمیمگیریها و مدیریت شرکت دارند.
- کمک به رشد و توسعهی کسبوکارها: سرمایهگذاری خصوصی میتواند به کسبوکارها کمک کند تا منابع مالی و تخصص لازم برای گسترش و نوآوری را تأمین کنند.
- ایجاد فرصتهای شغلی و اقتصادی: این سرمایهگذاریها به رشد اقتصادی و اشتغالزایی کمک میکنند و میتوانند به بهبود وضعیت کلی اقتصاد کمک کنند.
به طور کلی، سرمایهگذاری خصوصی راهی است برای سرمایهگذاران و کارآفرینان که با مشارکت در پروژههای جذاب و پرپتانسیل، بازدهی مطلوب و تأثیر مثبت اقتصادی ایجاد کنند.
مزایای سرمایه گذاری خصوصی چیست؟
سرمایهگذاری خصوصی مزایای زیادی دارد که در اینجا به برخی از مهمترین آنها اشاره میکنم:
- بازدهی بالاتر: سرمایهگذاریهای خصوصی معمولاً به دلیل ریسک بالاتر و عدم نقدشوندگی، پتانسیل بازده بیشتری نسبت به سرمایهگذاریهای عمومی (مانند سهام در بازار بورس) دارند.
- تنوعبخشی به سبد سرمایهگذاری: ورود به سرمایهگذاریهای خصوصی به سرمایهگذاران کمک میکند تا سبد سرمایهگذاری خود را تنوع بخشند و از وابستگی به بازارهای عمومی دوری کنند.
- کنترل بیشتر و امکان تأثیرگذاری: سرمایهگذاران خصوصی معمولاً امکان بیشتری برای کنترل و نظارت بر تصمیمات مدیریتی شرکتهای سرمایهپذیر دارند و میتوانند تأثیر مستقیمتری بر عملکرد آنها داشته باشند.
- رشد ارزش شرکتها: سرمایهگذاران خصوصی میتوانند از طریق منابع مالی و مشاورههای مدیریتی به رشد و توسعه شرکتهای سرمایهپذیر کمک کنند و از این طریق ارزش شرکتها را افزایش دهند.
- کاهش نوسانات بازار: شرکتهای خصوصی تحت تأثیر نوسانات شدید بازارهای عمومی قرار نمیگیرند، بنابراین سرمایهگذاری خصوصی میتواند به کاهش تأثیرپذیری از این نوسانات کمک کند.
معایب سرمایه گذاری خصوصی چیست؟
سرمایهگذاری خصوصی با تمام مزایای فراوانی که دارد، دارای معایبی نیز هست که باید قبل از ورود به آن در نظر گرفته شود. برخی از این معایب عبارتند از:
- ریسک بالا: سرمایهگذاری خصوصی معمولاً شامل شرکتهایی است که در مراحل اولیه رشد هستند یا شرکتهای بحرانزده. این موضوع ریسک سرمایهگذاری را بالا میبرد و احتمال شکست سرمایهگذاری وجود دارد.
- نقدشوندگی پایین: برخلاف بازارهای عمومی، در سرمایهگذاری خصوصی، داراییها به سرعت قابل تبدیل به نقد نیستند. این امر باعث میشود تا سرمایهگذار نتواند در صورت نیاز، به راحتی از سرمایه خود خارج شود.
- نیاز به تخصص بالا: سرمایهگذاری خصوصی نیازمند آگاهی و تخصص در مورد صنعتها و بازارهای خاص است. بدون داشتن تیم مدیریتی قوی و تخصص، ممکن است سرمایهگذار دچار زیان شود.
- هزینههای بالا: هزینههای مشاوره، مدیریت و حقوق تیم مدیریتی در سرمایهگذاری خصوصی بسیار بالا است و میتواند بر بازدهی تأثیر منفی بگذارد.
- عدم شفافیت: برخلاف شرکتهای عمومی که ملزم به ارائه گزارشهای مالی عمومی هستند، شرکتهای سرمایهگذاری خصوصی الزامی به این کار ندارند. این موضوع باعث میشود که سرمایهگذاران نتوانند اطلاعات کافی در مورد وضعیت مالی شرکتها داشته باشند.
- مدت زمان سرمایهگذاری طولانی: سرمایهگذاری خصوصی معمولاً نیاز به تعهد زمانی بلندمدت دارد و بازگشت سرمایه معمولاً چندین سال زمان میبرد. این موضوع ممکن است برای افرادی که به دنبال بازدهی سریع هستند، مناسب نباشد.
- تأثیرگذاری بر فرهنگ و ساختار شرکت: ورود سرمایهگذار خصوصی به شرکتها میتواند باعث تغییراتی در فرهنگ و ساختار سازمانی شود که ممکن است با اهداف و ارزشهای اصلی شرکت سازگاری نداشته باشد.
این معایب باعث میشوند که سرمایهگذاری خصوصی بیشتر برای افرادی مناسب باشد که توانایی تحمل ریسک بالا و صبر برای بازدهی بلندمدت دارند.
سرمایه گذاری خصوصی شامل چه اجزایی می شود؟
سرمایهگذاری خصوصی شامل مجموعهای از مؤلفهها و مراحل است که برای دستیابی به بازده مطلوب و مدیریت ریسک در سرمایهگذاریهای غیربورسی طراحی شدهاند. این اجزا عبارتند از:
- تأمین مالی (Fundraising): اولین مرحله، جمعآوری سرمایه از سرمایهگذاران مختلف است، از جمله سرمایهگذاران نهادی، صندوقهای بازنشستگی، صندوقهای ثروت ملی و افراد ثروتمند.
- سرمایهگذاری (Investment): پس از جمعآوری سرمایه، سرمایهگذاران خصوصی شرکتهایی را برای سرمایهگذاری انتخاب میکنند. این انتخاب معمولاً بر اساس تحلیل مالی، ارزیابی کسب و کار، ریسکها و فرصتهای رشد انجام میشود.
- ایجاد ارزش (Value Creation): یکی از مهمترین اهداف سرمایهگذاری خصوصی، ایجاد ارزش در شرکتهایی است که سرمایهگذاری شدهاند. این کار ممکن است از طریق بهبود مدیریت، افزایش کارایی عملیاتی، توسعه بازار و افزایش درآمد انجام شود.
- مدیریت سبد سرمایهگذاری (Portfolio Management): پس از سرمایهگذاری، سبد سرمایهگذاری تحت نظارت قرار میگیرد تا عملکرد شرکتها بهبود یابد و از استراتژیهای خروج مناسب استفاده شود.
- خروج (Exit): مرحله نهایی در سرمایهگذاری خصوصی خروج از سرمایهگذاری است. این میتواند به صورت عرضه عمومی اولیه (IPO)، فروش به شرکت دیگر، یا فروش سهام به سایر سرمایهگذاران انجام شود. هدف این مرحله بازگشت سرمایه به همراه سود است.
سخن آخر
نئووام اولین و جامع ترین پلتفرم تامین مالی به روش فرد به فرد است که بدلیل سود بالاتر نسبت به صندوق های درآمد ثابت و سپرده های بانکی، ریسک کم، سود شرعی و تضمین اصل سرمایه توسط شرکت تدبیرسینا توانسته جایگاه خوبی در میان مردم در مدت زمان کوتاه باز کند. مبالغ سرمایه گذاری شده در نئووام به بیش از 4,500,000,000 تومان می رسد و نیازی به دانش خاصی نیست و خود پلتفرم مدیریت سرمایه گذاری را بر عهده می گیرد.